Of je nu aan het trainen bent in een sportschool of buiten aan het fietsen bent, dat gevreesde moment van vermoeidheid, wanneer je er gewoon niet doorheen lijkt te komen, voelt hetzelfde. Het blijkt dat een deel van die vermoeidheid in je hoofd kan zitten. En precies weten waar het in de hersenen voorkomt, zou in de toekomst kunnen leiden tot prestatiebevorderende therapieën, volgens een recente studie in Natuurcommunicatie.
De onderzoekers schakelden 20 studiedeelnemers in en vroegen hen om herhaaldelijk een sensor vast te pakken en in te drukken, waarbij hun inspanningsniveau varieerde van minimale tot maximale kracht. Met behulp van gegevens van MRI's en computermodellen vonden ze dat gevoelens van vermoeidheid lijken voort te komen uit de motorische cortex, het gebied van de hersenen dat verantwoordelijk is voor het aansturen van bewegingen, volgens studie co-auteur Vikram Chib.
Als aanvullende maatregel om te bepalen hoe dit de hersenfunctie beïnvloedt, boden de onderzoekers de deelnemers twee opties om verder te gaan. De ene werd als "risicovoller" beschouwd, waarbij de hoeveelheid inspanning werd vastgesteld op basis van een toss met de kans op geen inspanning of een vooraf bepaald niveau van inspanning. De "veilige" optie was slechts het standaardniveau.
Door onzekerheid te introduceren, konden de onderzoekers zien hoeveel elke deelnemer hun inspanning waardeerde. Dat bood inzicht of mensen ervoor zouden kiezen om door te gaan, ook als ze vermoeid waren.
Hoe beïnvloedt vermoeidheid onze beslissingen?
Het is niet verwonderlijk dat de onderzoekers ontdekten dat mensen meer risicomijdend zijn om inspanning te vermijden. Op één na kozen alle deelnemers voor de veilige optie en de scans gaven aan dat voor iedereen de motorische cortex was uitgeschakeld tijdens het besluitvormingsproces.
Dit komt overeen met eerdere studies die aangeven dat wanneer mensen vermoeid raken, activiteit van de motorische cortex neemt af, wat kan leiden tot verzenden minder signalen naar spieren, waardoor het vermogen afneemt tijdens bijvoorbeeld een harde sprint.
Zullen deze bevindingen leiden tot hack de motorische cortex zodat kloppen tot het verleden behoort? Nog niet, maar het is ook niet onmogelijk.
Wetenschappers geloven dat we niet-invasieve hersenstimulatie kunnen gebruiken om de activiteit van de motorische cortex af te stemmen op de prestatieverwachtingen van een individu. Een ander ding dat we zouden kunnen doen, is cognitieve strategieën introduceren die kunnen maken mensen veranderen de manier waarop ze inspanning waarnemen, en dit zou de motorische corticale activiteit kunnen beïnvloeden en inspanningen minder vermoeiend kunnen maken.