Vrouwen hebben vroeg of laat last van het uitblijven van een menstruatie. Deze nieuwe fase wordt de menopauze genoemd en tot op de dag van vandaag is het niet mogelijk om te detecteren wanneer dit zal gebeuren. Het gebeurt gewoon, en vrouwen wachten op het moment.
De menopauze brengt grote hormonale veranderingen met zich mee, die zowel de lichaamstemperatuur, lichamelijke en geestelijke gezondheid. Nu heeft een recente studie bijna 300 genetische variaties geïdentificeerd die de leeftijd van vrouwen tijdens de menopauze beïnvloeden. Het onderzoeksteam van de Universiteit van Exeter (VK) ontdekte dat deze genetische varianten bij benadering de leeftijd kunnen voorspellen waarop sommige vrouwen zullen stoppen met menstrueren en degenen kunnen identificeren die het risico lopen op een vroege menopauze.
De resultaten kunnen in de toekomst leiden tot betere onvruchtbaarheidsbehandelingen en de natuurlijke reproductieve levensverwachting van vrouwen verhogen. De onderzoekers keken ook naar bepaalde gezondheidseffecten van een eerdere of latere menopauze. Dat hebben ze genetisch ontdekt eerdere menopauze verhoogd risico op diabetes type 2 en was gekoppeld aan een slechtere botgezondheid en een hoger risico op fracturen. Maar ze ontdekten dat een eerdere menopauze het risico op sommige soorten kanker verlaagt, zoals eierstok- en borstkanker.
Ongetwijfeld zullen deze resultaten nieuwe mogelijkheden openen om vrouwen te helpen bij het plannen van de toekomst. Door veel meer van de genetische oorzaken van variabiliteit in de timing van de menopauze te vinden, is aangetoond dat men kan beginnen met voorspellen welke vrouwen mogelijk eerder in de menopauze komen en daarom worstelen om op natuurlijke wijze zwanger te worden. Er moet aan worden herinnerd dat alle vrouwen worden geboren met genetische variaties, dus elk geval is speciaal en uniek.
Genetica kan de menopauze met 3 jaar vertragen
Voor de studie analyseerden de onderzoekers genetische gegevens die waren verzameld van vrouwen van Europese en Oost-Aziatische afkomst van de UK Biobank, die gezondheids- en genetische informatie heeft over ongeveer een half miljoen mensen. Ze gebruikten ook modelknaagdieren om de effecten van sommige genen op het voortplantingsleven van de muizen te onderzoeken.
Bij deze dieren vonden de onderzoekers twee specifieke genen, Chek1 en Chek2, die van invloed zijn op de vruchtbaarheid en reproductieve levensverwachting. Het team ontdekte dat het uitschakelen van Chek2 zodat het niet meer werkt, terwijl Chek1 tot overexpressie werd gebracht om de activiteit te verhogen, de reproductieve levensduur bij muizen met ongeveer 25 procent toenam.
In plaats daarvan vrouwen die van nature een actief Chek2-gen missen, ontdekten de wetenschappers menopauze bereiken 3,5 jaar later dan vrouwen met een normaal actief gen.
Professor Eva Hoffmann, van de Universiteit van Kopenhagen, ook een co-auteur van de studie, zei hun bevindingen "verstrek een potentiële nieuwe richting voor therapeutische benaderingen die onvruchtbaarheid zouden kunnen proberen te behandelen, in het bijzonder in de behandeling van in vitro fertilisatie".
Hij merkte op dat: «La in vitro fertilisatie Het is gebaseerd op de hormonale stimulatie van vrouwen. We ontdekten dat in een van onze muismodellen, Chek2, vrouwtjes sterker reageerden op hormonale stimulatie, wat betekent dat er meer eicellen werden verkregen voor de eigenlijke behandeling van reageerbuisbevruchting. LWat onze onderzoeken aantonen, is dat het mogelijk is dat gerichte remming van deze routes op korte termijn tijdens een IVF-behandeling sommige vrouwen kan helpen beter te reageren.".