W przeciwieństwie do kota, pies potrzebuje więcej uwagi i troski, zwłaszcza że musi wychodzić na zewnątrz, aby się załatwić. Co prawda możemy go nauczyć korzystać z piaskownicy, a nawet robić to pod prysznicem, w kąpieliskach, na tarasie itp. Ale nie polecamy tych złych nawyków, tylko na określone momenty, w których np. są śnieżne dni i nie można wyjść z domu. Nauczenie psa sikania i kupowania na ulicy jest dość proste, ale wymaga cierpliwości, poświęcenia i czasu.
Niezależnie od tego, czy jest to szczeniak, czy adoptowany dorosły pies, który nigdy nie mieszkał w domu, wyszkolenie go do eliminacji na zewnątrz jest wyzwaniem. To prawda, że zależy to bardziej od predyspozycji psa niż od nas samych. Oczywiście musimy mieć jasność co do kilku rzeczy, a mianowicie, że pod żadnym pozorem nie możemy wyjść z treningu w połowie, ani cofnąć się o krok i pozwolić mu robić, co chce, gdziekolwiek, a tym bardziej wzbudzać strach.
Sikanie i kupowanie poza domem powinno być przyjemnym i pozytywnym procesem, w momencie, w którym dochodzi do nadużyć, takich jak krzyki, popychanie, zobowiązanie, uderzenia itp. proces ten zostaje przerwany, a więź ze zwierzęciem sprowadzona do strachu, a nie do zaufania i szacunku.
Przede wszystkim chcemy wyjaśnić, że jeśli zauważymy u zwierzęcia jakiekolwiek nieprawidłowości w zwieraczu, najlepiej skonsultować się z lekarzem weterynarii. Na przykład, że sika co jakiś czas, że nie jest w stanie wytrzymać dłużej niż 4 godziny, że się denerwuje i oddaje mocz, że ciągle się liże itp.
W przypadku normalnego zwieracza te wskazówki, które podajemy poniżej, pomogą nam i za mniej niż 5 dni nasz pies poprosi nas o wyjście na zewnątrz, aby się załatwić. Warto zwrócić uwagę na wiek zwierzęcia, a mianowicie na to, że psa nie należy rodzić przed upływem 50 dni, a jeśli poczekamy do 60 dni, to lepiej. Taka sytuacja może powodować problemy behawioralne w pierwszych miesiącach rozwoju, co prowadzi do problemów z kontrolą zwieraczy.
Kroki dla psa do siusiania i robienia kupy na zewnątrz
Pies potrzebuje około 4 miesięcy, aby wszystko zrozumieć i zrozumieć, dlatego mówi się, że edukacja psa musi rozpocząć się między 4 a 6 miesiącem życia, włącznie z nauką oddawania moczu i kału na ulicy. Dzięki tym wskazówkom spróbujemy rozwiązać te siusiu i luźne kakao w całym domu.
Kluczem jest wiedzieć i wykryć
Wszyscy mamy pewne hobby, określony sposób chodzenia, gdy coś nam się przytrafia, poruszamy rękami w określony sposób, gdy jesteśmy rozproszeni, te mimowolne ruchy stopami, gdy jesteśmy zdenerwowani itp. Cóż, to samo dzieje się z psami i wystarczy spojrzeć na nasze, aby to wykryć. Będziemy wiedzieć, że zamierza oddać mocz lub wypróżnić się jak się chowa, jakie zakręty wykonuje, czy zaczyna wąchać, czy płacze, czy siedzi i patrzy na nas itp.
Gdy tylko to wykryjemy, będziemy mogli uratować sytuację i zabrać psa, założyć mu szelki i smycz i od razu wyjść na spacer. Uważaj z krzykiem i nie złap go szybko, bo śluzy otwierają się równie przerażone...
Towarzyszenie innym psom może pomóc
W przypadku szczeniąt naśladownictwo może nam się przydać. Jeśli mamy sąsiada, przyjaciela lub krewnego, możemy wyjść z nimi na kilka dni i tym samym zachęcamy do socjalizacji. Inną opcją jest pójście do parku dla psów, ale bądź ostrożny, ponieważ mogą tam być duże i dominujące psy, a nasz szczeniak (lub nowo adoptowany dorosły pies) może poczuć się zastraszony, a nawet uciec.
Inną opcją jest spacer tam, gdzie jest zapach innych psów i gdzie są ślady kupy i siku. Ta opcja sprawdza się, gdy pies już wie, jak wykrywać i rozróżniać zapachy, ale może być przydatna w ostateczności.
Idź na spacer co 2 godziny lub 40 minut po jedzeniu
Tutaj kluczem jest harmonogram posiłków. Jeśli jest dorosły, musi jeść dwa razy dziennie, więc po jedzeniu musimy odczekać około 40 minut lub 1 godzinę, a następnie zejść na spacer. Ta zasada jest zwykle stosowana przed pójściem spać. Są tacy, którzy czekają 2 godziny, żeby mieć pewność, że ich pies zrobi kupę i siusiu i nie będzie niespodzianek po przebudzeniu.
W przypadku szczeniaka są tacy, którzy podają go do 5 razy dziennie na jedzenie i kwestia picia też wymyka się spod kontroli. Dlatego polecamy wychodź na spacer co 2 godziny i rób krótkie spacery. Te spacery nie powinny kończyć się, gdy widzimy, że się nasikał, zrobił kupę lub nic nie zrobił.
NIE MOŻEMY wymuszać sytuacji, to musi być przyjemny spacer, pozytywne przeżycie. Ważne jest, aby pies rozumiał to jako część swojej rutyny, jeśli nie rozumie tego jako kary, nie będzie chciał wychodzić.
Podczas nauki korzystaj z dużych klatek lub transporterów
Proszę nas źle nie zrozumieć. Nie jesteśmy za zamykaniem zwierząt, mówimy tylko o ograniczeniu ich powierzchni rekreacyjnej w godzinach odpoczynku. W tym celu możemy zostawić go w pomieszczeniu, w którym nie ma żadnych zagrożeń, takich jak wtyczki, kable, papiery, środki czystości itp. lub użyj dużego transportera lub klatki. Obie opcje muszą być wystarczająco duże, aby aby pies mógł się w nim poruszać, wstań, przeciągnij się, obróć itp.
Z tej flory zmniejszamy ryzyko niespodzianek następnego ranka, a pies uczy się harmonogramów i pozwala nam odpocząć. Ponieważ noc służy do spania, w tym psów, kotów i wszystkich zwierząt domowych, które mamy w domu.
Nagradzaj, gdy sika i robi kupę na ulicy
Jeśli uda nam się zmusić go do siusiania i kupy na ulicy, to powód do świętowania. Nie powinniśmy też świętować tej kupy jak sierpniowego deszczu, a siusiu tak, jakby dzwonił do nas Tom Holland i zapraszał na kręcenie Spidermana, ale musimy okazywać radość i żeby pies odbierał to jako coś bardzo pozytywnego i chce wrócić do eksperymentów
Jeśli osiągnęliśmy ten punkt, zalecamy postępować zgodnie z tym samym procesem i stopniowo zmniejszać liczbę godzin chodzenia na siusiu i kupę do punktu, w którym są to 3 lub 4 razy dziennie. Nigdy nie powinny być mniejsze niż 2, ponieważ zwierzę musi wychodzić, ćwiczyć, zużywać energię, wąchać, spotykać się z przyjaciółmi, rozciągać się, być rozproszonym itp.
Nie zapomnij zabrać ze sobą butelka wody bez toksycznych dodatków, do rzucania na wierzch worków na siusiu i biodegradowalnych worków do zbierania odchodów i wyrzucania ich do kosza lub do brązowego lub szarego pojemnika.