Z pewnością w pewnym momencie naszego życia zawodowego czuliśmy się przygnębieni tylko z powodów czysto zawodowych lub cierpimy teraz. Depresja zawodowa to coś mniej lub bardziej poważnego, bo to witlinek, który gryzie swój ogon, bo jak nie ma pracy, to nie ma pieniędzy, a jak nie ma pieniędzy, to nie ma czynszu, jedzenia, samochodu, zwierząt domowych, wakacji, itp. W tym tekście będziemy identyfikować objawy, przyczyny i aktualne metody leczenia depresji zawodowej.
Zdecydowana większość z nas obecnie pracuje, ale są tacy, którzy nie pracują nad tym, co ich pasjonuje, albo czym nie miałoby znaczenia, gdyby nie mieli urlopu, bo to właśnie praca motywuje nas każdego dnia do życia. Na pracę składa się wiele czynników, od wykonywanej czynności, harmonogramu, rodzaju pracy, postawy, wymagań, przełożonych, zachowania współpracowników, presji itp. Stopniowo wszystko to zbiera swoje żniwo i jeśli nie lubimy tej pracy, wtedy zaczynają się problemy, które wpływają nawet na nasze zdrowie psychiczne, poczucie własnej wartości, życie osobiste i osoby wokół nas.
Hej! Uważaj tutaj, co innego to praca, a co innego to życie osobiste i czas wolny, depresja zawodowa może również pojawić się, jeśli praca jest nadużywana, bez względu na to, jak bardzo jesteśmy nią zachwyceni.
Co to jest depresja w pracy?
Środowisko pracy wywiera na nas presję, co powoduje stres fizyczny i psychiczny. Potem pojawia się niepokój, ten irracjonalny lęk, że nie wystarczy, że się łatwo zastępuje, że straci pracę, że nie zdąży, że poprosi o urlop, że się przeziębi… W końcu przychodzi depresja.
Do takiej sytuacji dochodzi, gdy odczuwamy smutek, brak motywacji, rozkład, zniechęcenie, brak zainteresowania itp. Jeśli te uczucia są związane z pracą, to wtedy możemy uznać, że cierpimy na depresję zawodową, ale nie powinniśmy sami siebie diagnozować, ale należy oddać się w ręce specjalisty i go określić naszą sytuację i doradzić, jakie kroki podjąć dalej, bo dróg jest wiele, a każdy zależy od sytuacji każdego z nich.
Depresja zawodowa jest kompendium uczuć, które są przedłużone i utrzymują się w czasie mogą rozwinąć się poważniejsze problemy. Depresja w pracy jest czymś dość powszechnym, ponieważ wymagania w miejscu pracy są każdego dnia wyższe, ale płace lub warunki nie są, z kilkoma wyjątkami, które stopniowo otwierają oczy reszcie rynku i systemu.
Jakie są przyczyny, które go powodują?
Niezwykle ważne jest, aby wykryć pierwsze objawy na czas, a do tego musimy znać przyczyny, które mogą doprowadzić nas do depresji zawodowej. Depresja może być czymś cichym, to znaczy, że nie widzimy jej nadchodzącej lub że nie przywiązujemy wagi do tego, co nas otacza, dlatego kluczem jest wiedzieć, kiedy cierpimy sytuacje, które mogą prowadzić do depresji zawodowej.
- Sytuacja, projekt, podejście itp. którego nie można udoskonalić i opanować, i zawsze jest odrzucany.
- Brak wsparcia i uznania.
- Wymagania ponad nasze możliwości.
- Brak pogodzenia rodziny i pracy.
- Że odmawiają nam dni odpoczynku lub wakacji.
- Że anulują dni, które już wcześniej zatwierdziliśmy.
- Nadmierna kontrola nad naszym życiem prywatnym.
- Odbierz nam wolność.
- Nadzór w sieciach społecznościowych.
- Brak awansu w firmie.
- Impotencja przez nieosiągnięcie rezultatów, które zostały narzucone.
- Spory pracownicze.
- Cierpią z powodu nękania w miejscu pracy.
- Warunki pracy.
- Nadmierne wymagania wobec siebie.
- Nie wiedząc, jak powiedzieć NIE.
- Słaba płaca.
To objawy depresji w pracy
Znając przyczyny, które sprawiły, że czujemy się tak smutni i przygnębieni, teraz możemy dopasować te przyczyny do naszej sytuacji i zobaczyć, czy zbiega się ona lub może zbiegać się z depresją w pracy.
- zmiany i zaburzenia snu.
- Zmęczenie
- Zmniejszona produktywność.
- Brak współpracy.
- Demotywacja.
- Zmiany w zachowaniu.
- Zmiany fizyczne.
- Uczucie głębokiego i rozciągniętego w czasie smutku.
- Nieumiejętność podejmowania decyzji.
- Brak zainteresowania.
- Zniechęcenie.
- Brak koncentracji
- Zmęczenie fizyczne i psychiczne.
- absencja
- Drażliwość
- Niepokój bez wyraźnego powodu.
- Wahania nastroju i agresywność.
Nie trzeba mieć ich wszystkich, można mieć jednego, bo depresja zaczyna się z jakiegoś powodu, ale kiedy jej odpuszczamy, kula się powiększa i problem się komplikuje. To normalne, że osoba ze zdiagnozowaną depresją zawodową ma co najmniej 3 z wymienionych przez nas objawów. Najczęstszym jest demotywacja, a następnie zaburzenia snu, zmiany w zachowaniu i drażliwość.
Co należy zrobić?
Jeśli chodzi o poważne problemy psychiczne, takie jak depresja, najlepszą i najbardziej wskazaną rzeczą jest wykrycie jej wcześnie iwtórnie. natychmiast poproś o pomoc. Każdy zna firmę, w której pracuje, zna swoich kolegów, zna dynamikę, jak zazwyczaj reagują na złożone sytuacje, takie jak ta, itp. Dlatego przed poinformowaniem przełożonego lub współpracownika o naszym stanie wygodnie jest się zastanowić i najlepiej udać się do specjalisty, aby zacząć się leczyć.
Jak już mamy raporty to idź do pracy, wyjaśnij sytuację, opowiedz jak to się stało, od kiedy, jak się czujemy, co się z nami dzieje, daj opcje, porozmawiaj itp. Nie zalecamy dąsania się i grożenia pozwem ani niczego w tym rodzaju. Taka postawa działa tylko przeciwko nam, nie bez powodu, który mamy. Jeśli chcemy rzucić pracę, rezygnujemy, ale nigdy nie grozi nam proces sądowy.
To psycholog określi nasilenie naszej depresji i zaleci izolację, zmianę pracy, zrobienie sobie przerwy, urlop lub prośbę o zwolnienie lekarskie. Każde rozwiązanie dadzą przyczyny, które doprowadziły nas do takiej sytuacji, to nie to samo cierpieć nękanie w pracy, co zająć 4 lata i nie ważne jak bardzo poprosimy o awans, to nam go nie dają .
Jak zapobiegać depresji w pracy
Istnieje wiele wskazówek, które chcemy przekazać, aby zapobiegać depresji w pracy. Te wskazówki służą wszystkim, nawet tym najmłodszym, którzy właśnie rozpoczynają swoje pierwsze praktyki zawodowe.
- Unikaj złych warunków pracy, czy to niskie zarobki, złe godziny, żeby nie pozwalały nam godzić życia rodzinnego z zawodowym, żeby nie pozwalały nam brać urlopów kiedy chcemy, żeby płaciły nam na czarno itp.
- Ucieczka ze środowisk pracy przepełnionych negatywnością, urazą, nienawiścią, zawiścią, zazdrością itp.
- Wyjaśnij, że jest to praca i że musimy mieć życie prywatne i wolny czas.
- W żadnym wypadku nie mieszaj życia osobistego i zawodowego.
- Nie toleruj znęcania się.
- Śpij od 7 do 9 godzin dziennie (bez leków).
- Stale uprawiaj sport.
- Bycie osobą towarzyską i robienie planów, które nas bawią.
- Nie leczyć siebie.
- Promuj naszą samoocenę i naszą osobistą wartość.
- Otaczajmy się ludźmi, którzy nas szanują, wspierają i kochają.
- Kontroluj natrętne myśli.
- Naucz się mówić NIE, nie czując się źle.
- Staraj się odłączać jak najwięcej w naszym wolnym czasie.
- Poszukaj opcji, które pomogą nam spełnić się jako osoba, takich jak zajęcia językowe, opieka nad dziećmi, rękodzieło, kurs fotografii, pisanie książki, teatr itp.
- Nie bierz tabletek nasennych, narkotyków ani alkoholu. Jeśli widzimy, że praca wpływa na nas na tym poziomie, poproś o pomoc i odejdź z pracy.