Το να κάνουμε φίλους είναι σχετικά εύκολο, ανάλογα με το πόσο κοινωνικοί είμαστε. Όταν υποφέρουμε από κοινωνικό άγχος, τα πράγματα περιπλέκονται. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο σε αυτό το κείμενο θα δώσουμε μερικές βασικές συμβουλές για να γνωρίσουμε νέα άτομα εάν έχουμε διαταραχή κοινωνικής φοβίας, αν και είναι πάντα καλύτερο να επικοινωνήσουμε με έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας και να τον βοηθήσουμε.
Δεν θέλουμε να υποτιμήσουμε το θέμα, απλά θέλουμε να προσφέρουμε βοήθεια, εξηγώντας τι είναι το κοινωνικό άγχος, πώς να ανιχνεύσουμε πότε κάποιος υποφέρει από αυτό για να τον βοηθήσουμε και θα δώσουμε επίσης μερικές βασικές συμβουλές για να κάνουμε φίλους και να βελτιώσουμε την αυτοεκτίμηση και τη ζωή μας γενικότερα. Η κοινωνική φοβία είναι μια σοβαρή διαταραχή που απαιτεί επαγγελματική φροντίδα και δεν πρέπει να υποτιμάται ή να γελάει. Εάν υποφέρετε από αυτό, ζητήστε βοήθεια, μην ντρέπεστε ή φοβάστε.
Τι ακριβώς είναι η κοινωνική φοβία
Πέρα από το να είναι ντροπαλός, το κοινωνικό άγχος είναι μια διαταραχή που πρέπει να αντιμετωπιστεί το συντομότερο δυνατό, ώστε το άτομο να αναπτυχθεί φυσιολογικά σε κοινωνικά περιβάλλοντα. Αποτελείται από έναν έντονο και επίμονο φόβο να σας παρακολουθούν, να σας ταπεινώσουν και να σας κρίνουν οι άλλοι. Το κοινωνικό άγχος είναι κληρονομικό, αλλά είναι ακόμα άγνωστο γιατί άλλοι το κληρονομούν και άλλοι όχι.
Αυτή η κατάσταση έρχεται να επηρεάσει τις σπουδές, την εργασία, τις καθημερινές δραστηριότητες όπως το φαγητό μπροστά σε κάποιον ή το γυμναστήριο, το να ζητάς από κάποιον οδηγίες, να πηγαίνεις στο σούπερ μάρκετ κ.λπ. Εμφανίζεται συνήθως στην εφηβεία και παρόλο που τείνει να συγχέεται με τη ντροπαλότητα, αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, μπορεί να μπλοκάρει τον πάσχοντα σε σημείο που να μη θέλει να φύγει από το σπίτι.
Υπάρχουν μια σειρά από σημάδια που θα μας βοηθήσουν να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτός ο φίλος, ο γείτονας, ο γιος, ο γνωστός, ο σύντροφος κ.λπ. έχει κοινωνική φοβία και μπορούμε να μάθουμε να αλληλεπιδρούμε με αυτούς τους ανθρώπους και να τους προσφέρουμε το χέρι και τη βοήθειά μας:
- Κοκκινίζουν γρήγορα.
- Ιδρώνουν πολύ όταν αλληλεπιδρούν ή σε δημόσιες καταστάσεις όπου μπορεί να αισθάνονται ότι τους κρίνουν.
- Τρέμουν από φόβο και νιώθουν ότι θα βγει η καρδιά τους.
- Δάκαμπτη στάση σώματος και κακή οπτική επαφή.
- Δυσκολία να μιλήσει άπταιστα.
- Είναι άνθρωποι με μεγάλη επίγνωση του εαυτού τους ανά πάσα στιγμή, έτσι νιώθουν ντροπή, αδέξια και αυτοκτονούν ψυχικά.
- Τείνουν να μιλούν με χαμηλό τόνο φωνής.
- Φοβούνται ή φοβούνται εύκολα.
- Αποφεύγουν μέρη όπου έχει πολύ κόσμο.
- Φοβούνται μην κριθούν από άλλους ανθρώπους.
Διάγνωση και θεραπεία
Απλώς πρέπει να πάτε σε έναν ψυχολόγο και ο επαγγελματίας θα σας υποδείξει τι συμβαίνει, ανάλογα με τη σοβαρότητα της περίπτωσης, θα μπορούσε να προχωρήσει στη συνταγογράφηση ορισμένων φαρμάκων ή άλλων θεραπειών, όπως ομάδες υποστήριξης, που σε αυτές τις περιπτώσεις συνήθως λειτουργούν πολύ καλά, εκτός από τη συνέχιση της θεραπείας.
Τα φάρμακα, τουλάχιστον στην Ισπανία, στην πραγματικότητα συνταγογραφούνται από ψυχίατρο, αλλά υπάρχουν κάποιοι ψυχολόγοι που μπορούν να μας καθοδηγήσουν. Επιπλέον, αυτοί οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας θα είναι που θα μας παραπέμψουν σε ψυχίατρο εάν το κρίνουν απαραίτητο.
Τα φάρμακα είναι συνήθως αγχολυτικά, αντικαταθλιπτικά και β-αναστολείς, αλλά αυτό δεν χρησιμοποιείται πάντα, αφού το κύριο πράγμα είναι η σωματική, συναισθηματική και ψυχική κατάσταση του ασθενούς και η ανταπόκρισή του στη θεραπεία.
Οι θεραπείες διαλόγου είναι συχνά το κλειδί, αφού όσοι υποφέρουν από αυτό το είδος άγχους βλέπουν τον εαυτό τους πρόσωπο με πρόσωπο με ένα άτομο, σε ένα ουδέτερο περιβάλλον που του δίνει ασφάλεια και σιγά σιγά αλληλεπιδρούν και εκφράζονται.
ο ψυχοθεραπείες Είναι επίσης σημαντικά σε αυτές τις περιπτώσεις και αυτό γιατί οι ψυχοθεραπευτές διδάσκουν τρόπους σκέψης, συμπεριφορές, προσεγγίσεις, τρόπους αντίδρασης κ.λπ. Με αυτόν τον τρόπο, είναι δυνατό να εκπαιδεύσουμε εκ νέου τον εγκέφαλο όταν αντιμετωπίζουμε μια κατάσταση που μας προκαλεί φόβο και άγχος, όπως η προσπάθεια να κάνουμε φίλους. Αυτό δεν είναι θέμα 2 συνεδριών, αλλά μάλλον καθημερινή εργασία που πρέπει να συνεχιστεί εκτός θεραπείας.
Βασικές συμβουλές για να κάνετε φίλους
Υπάρχει μια σειρά από βασικές συμβουλές με τις οποίες μπορείτε να κάνετε φίλους και να γνωρίσετε νέα άτομα. Φυσικά, συνιστάται να αλληλεπιδράτε σωματικά με κάποιον και να συναντάτε κόσμο σιγά σιγά και να μην συνηθίζετε να κρύβεστε πίσω από ένα κινητό ή υπολογιστή. Συνιστάται η γνωριμία με νέα άτομα εντός της ίδιας πόλης ή της γύρω περιοχής, εφόσον υπάρχει η δυνατότητα ασφαλούς μετακίνησης.
- Μην αποφεύγετε καταστάσεις, αλλά προσπαθήστε να αλληλεπιδράσετε. Όσο περισσότερο αποφεύγεται, τόσο πιο έντονη γίνεται η φοβία.
- Χωρίς να ακολουθούμε κόλπα ποζαρίσματος, στημένες φράσεις, να ντυνόμαστε με τρόπο που δεν μας κάνει να νιώθουμε καλά, να προσποιούμαστε ότι είμαστε κάποιος άλλος κ.λπ.
- Βρείτε ομοϊδεάτες, είτε σε διαδικτυακές είτε σε φυσικές ομάδες.
- προσπαθήστε να χρησιμοποιήσετε εφαρμογές για να συναντήσετε άτομα ή να κάνετε δραστηριότητες στην ίδια πόλη ή σε μια κοντινή που είναι εύκολα προσβάσιμη.
- Άλλαξε τη σκέψη σου και μην πιστεύεις ότι όλοι θα κρίνουν, θα γελάσουν, θα κάνουν διακρίσεις κ.λπ. Ποτέ δεν ξέρεις πώς θα αντιδράσει κάποιος, οπότε πρέπει να σκεφτείς ότι οι πιθανότητες απόρριψης και γελοιοποίησης είναι πολύ μικρότερες από την αποδοχή.
- Θέστε βραχυπρόθεσμες προκλήσεις όπως η βελτίωση των διατροφικών συνηθειών, η βελτίωση της φυσικής κατάστασης, η άσκηση κάποιου είδους αθλήματος ή κάποιας τέχνης. Το σημαντικό είναι να δουλέψεις πάνω στην αυτοεκτίμηση και αν είναι παρέα με κάποιον, ακόμα καλύτερα.
- Κανείς δεν παρατηρεί το άγχος όσο αυτός που το υποφέρει. Το άγχος είναι πρόβλημα μόνο για όσους υποφέρουν από αυτό, οι γύρω τους δεν το αντιλαμβάνονται, άρα δεν θα έχουν επίγνωση κάθε χειρονομίας, λέξης, κίνησης κ.λπ.
- πρέπει αποδεχτείτε και εσωτερικεύστε το πρόβλημα και να το δείξει φυσικά.
- Μην εμπιστεύεστε γρήγορα, οι σχέσεις έχουν ρυθμό για να αποκτήσετε την απαραίτητη εμπιστοσύνη.
- Μην απογοητεύεστε αν δεν επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα όταν πρόκειται να κάνετε φίλους.
- Η μη λεκτική γλώσσα είναι το κλειδί. Ούτε να προσποιούμαστε ενδιαφέρον, αλλά αν δεν ξέρουμε τι να πούμε, μπορούμε να γνέφουμε, να χαμογελάμε, να συνοδεύουμε αυτό που λέει ο συνομιλητής με τα χέρια μας κ.λπ.
- Για να ξεκινήσετε να μιλάτε, είναι καλύτερα να χρησιμοποιήσετε ανοιχτές ερωτήσεις ή να προσπαθήσετε να ενδιαφερθείτε για το άλλο άτομο για να ξεκινήσετε μια υγιή συζήτηση.