Πώς να φτιάξετε υγιεινό γκασπάτσο;

Ένα πιάτο σπιτικό γκασπάτσο έτοιμο για κατανάλωση

Το Gazpacho υπάρχει στη μαγειρική μας παράδοση εδώ και αρκετές δεκαετίες, αν και αυτή τη στιγμή έχουν προκύψει διαφορετικές συνταγές. Παρακάτω θα βρείτε ένα κλασικό ανδαλουσιανό γκασπάτσο, απλό και με όλα τα θρεπτικά συστατικά όλων των συστατικών. Επίσης, ακόμα κι αν έχει ψωμί, μπορούμε να το αφαιρέσουμε από τη συνταγή και αυτό θα ήταν ένα γκασπάτσο κατάλληλο για κοιλιοκάκη.

Η παρασκευή ενός γκασπάτσο είναι σαν να συγκεντρώνουμε σχεδόν όλα τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζεται το σώμα μας σε μια μέρα σε ένα μόνο ποτήρι. Μια απλή, γρήγορη και πεντανόστιμη συνταγή. Επιπλέον, μπορούμε να το παίξουμε κατά βούληση, ακόμη και να το κάνουμε σούπα, να το κάνουμε σάλτσα ή να το κάνουμε κρέμα.

Σίγουρα δεν έχουμε δοκιμάσει ποτέ να ντύσουμε μια σαλάτα με γκασπάτσο, γιατί έχουμε ήδη σκεφτεί, τώρα απλά πρέπει να μάθουμε πώς να φτιάχνουμε γκασπάτσο και να ντύνουμε τη σαλάτα μας με αυτή τη σάλτσα αντί να χρησιμοποιούμε εξαιρετικά επεξεργασμένες σάλτσες γεμάτες με περιττά και ανθυγιεινά υλικά .

Η σημερινή συνταγή είναι γρήγορη και πολύ υγιεινή, χρειαζόμαστε μόνο ένα μπλέντερ ή ένα Thermomix (ή παρόμοιο) και ένα καλό μαχαίρι για να κόψουμε τα υλικά. Σε όλο το κείμενο θα πούμε τι άλλα σκεύη χρειαζόμαστε, ειδικά για τη διατήρηση αυτής της συνταγής.

Γιατί το γκασπάτσο είναι υγιεινό;

Είναι ένα πολύ υγιεινό γεύμα ή πρώτο πιάτο για διάφορους λόγους και είναι αυτοί που θα σας πούμε στη συνέχεια. Το Gazpacho, συνήθως είναι καλύτερο να το φτιάξεις σπιτικό παρά να το αγοράσεις, αλλά είναι αλήθεια ότι υπάρχουν ήδη πολλές πολύ υγιεινές επιλογές στην αγορά και ότι έχουν μόνο τα απολύτως απαραίτητα συστατικά.

Αν και, όπως έχει γίνει φανερό, είναι καλύτερο να το ετοιμάζουμε στο σπίτι. Η συνταγή μας είναι πολύ υγιεινή κυρίως για 2 λόγους. Το πρώτο είναι ότι μια μερίδα αυτής της συνταγής γκασπάτσο της Ανδαλουσίας, έχει μόνο 160 χιλιοθερμίδες, και ο δεύτερος λόγος είναι ότι έχουμε χρησιμοποιήσει μόνο φυσικά και φρέσκα υλικά.

Δεν υπάρχουν επιπλέον και περιττά συστατικά. Επιπλέον, η διακόσμηση επαφίεται στην επιλογή του κάθε αναγνώστη. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ρόκα, ζαμπόν, μαύρες ελιές, ψιλοκομμένες ντομάτες, φέτες αγγουριού, ψάρι, κρέας, τυρί κ.λπ.

Όταν φτιάχνουμε τις συνταγές μας, οι εγκαταστάσεις μας είναι η χρήση υγιεινών, φρέσκων, φθηνών υλικών που βρίσκονται εύκολα στο σούπερ μάρκετ.

Γίνεται χωρίς ψωμί;

Το Gazpacho μπορεί να γίνει με πολλούς τρόπους, ανάλογα με τη συνταγή που θα επιλέξουμε. Αν θέλουμε να είναι σε φόρμα και χαμηλή σε υδατάνθρακες, συνιστούμε να το κάνουμε χωρίς ψωμί. Καλύτερα να επωφεληθείτε από την καλοσύνη της γλυκιάς ντομάτας, του ελαιολάδου, του σκόρδου, του αγγουριού και της πιπεριάς. Αν θέλουμε να πήξουμε αυτή τη σούπα ντομάτας, μπορούμε να προσθέσουμε καρότα ή κολοκύθα. Η σούπα Gazpacho παρασκευάζεται παραδοσιακά χωρίς ψωμί, καθιστώντας την ένα ελαφρύ και υγιεινό πιάτο.

Άλλες δημοφιλείς εκδόσεις χρησιμοποιούν περισσότερες κόκκινες πιπεριές (γνωστές ως salmorejo) ή αμύγδαλα (γνωστά ως ajoblanco). Αν και σε αυτά τα δύο πιάτα, το ψωμί είναι συνήθως ένα κύριο συστατικό για να γίνει πιο κρεμώδες. Ωστόσο, αυτό το fit gazpacho παρέχει πολύ λίγες θερμίδες και πολλές βιταμίνες.

Τι φέρνει αυτό το γκασπάτσο;

Τα υλικά είναι όλα φυτικής προέλευσης, όπως είναι προφανές, εκτός από αλάτι, έξτρα παρθένο ελαιόλαδο και ξύδι σέρι. Όσο για τα λαχανικά και το ψωμί μπορούμε να κάνουμε τους συνδυασμούς που θέλουμε, μάλιστα υπάρχει καρπούζι γκασπάτσο, κολοκυθάκι, παντζάρι, αγγούρι, πεπόνι, φράουλες κ.λπ.

Στο γκασπάτσο, το ψωμί είναι προαιρετικό, καθώς παρέχει κάποια θρεπτικά συστατικά και βοηθά στην πήξη της κρέμας, αλλά δεν είναι υποχρεωτική η χρήση του, ειδικά αν υπάρχουν κοιλιοκάκη μεταξύ των καλεσμένων.

Στη συνταγή μας έχουμε χρησιμοποιήσει ντομάτες, πράσινη πιπεριά, αγγούρι, κρεμμύδι και σκόρδο. Τι καλύτερο για να μας ενημερώσετε για το διατροφική βόμβα που είναι το σπιτικό ανδαλουσιανό γκασπάτσο, τι άνεμο όλα αυτά μας δίνουν τα υλικά του. Ας αποκρυπτογραφήσουμε τις βιταμίνες και τα μέταλλα των κύριων συστατικών:

  • Ντομάτες: βιταμίνες Α, Β1, Β2, Β3, Β6, C, Κ και Ε. Ανάμεσα στα μέταλλα βρίσκουμε κάλιο, χλώριο, φώσφορο, ασβέστιο, θείο, μαγνήσιο, νάτριο, σίδηρο, χαλκό, ψευδάργυρο, ιώδιο, κοβάλτιο, μαγγάνιο, χρώμιο, νικέλιο, κλπ.
  • Κρεμμύδι: Έχει βιταμίνες Α, Β6, C και Ε. Τα μέταλλα που παρέχουν είναι σίδηρος, κάλιο, φώσφορος, σελήνιο, μαγνήσιο και ασβέστιο.
  • Πιπέρι: βιταμίνες Α, Β1, Β2, Β3. Β6, Β9, Γ και Ε. Εκτός από μέταλλα όπως κάλιο, φώσφορος, μαγνήσιο και ασβέστιο.
  • Αγγούρι: Έχει βιταμίνη Α, ομάδα Β όπως Β9 και C. Τα μέταλλα είναι ασβέστιο, σίδηρος, μαγνήσιο, φώσφορος, κάλιο και ψευδάργυρος.
  • Σκόρδο: οι κύριες βιταμίνες είναι οι Α, Β και C. Όσον αφορά τα μέταλλα έχουμε ιώδιο, φώσφορο και κάλιο.

Ταιριάζουν δύο πιάτα ανδαλουσιανού γκασπάτσο

Συμβουλές για να βελτιώσετε τη συνταγή

Είναι μια πολύ απλή συνταγή στην οποία πρέπει μόνο να ανακατεύουμε και να αλέθουμε τα πάντα πολύ καλά, αλλά εξακολουθεί να είναι αυτή η συμφέρουσα κατάσταση όπου δεν χρειάζεται να ταλαιπωρηθείτε πολύ, μπορεί να προκύψουν μειονεκτήματα.

Για παράδειγμα, για να πετύχετε ένα βαθύ κόκκινο χρώμα, αντί για ένα πορτοκαλί χρώμα που μοιάζει με σομόν, θα πρέπει να αλέθετε τα υλικά λίγο-λίγα, αντί όλα με τη μία. Στην πρώτη παρτίδα πρέπει να χτυπήσουμε τις ώριμες ντομάτες και στη δεύτερη τα υπόλοιπα υλικά μαζί με αλάτι και ξύδι. Στη συνέχεια ανακατεύουμε χωριστά την ντομάτα από την πρώτη παρτίδα που είχαμε κρατήσει με ό,τι μόλις θρυμματίσουμε και έτσι θα πετύχουμε όταν τα ξαναχτυπήσουμε όλα να έχουμε ένα πιο έντονο κόκκινο.

Μια άλλη συμβουλή είναι αφαιρέστε τους σπόρους από τις πιπεριές και το αγγούρι. Θεωρείται δεδομένο ότι αυτές από τις πιπεριές πρόκειται να εξαλειφθούν, αλλά το θυμόμαστε για παν ενδεχόμενο.

Τέλος, μια πολύ σημαντική συμβουλή, αν και προαιρετική, είναι να αφήσετε το γκασπάτσο της Ανδαλουσίας να ξεκουραστεί για τουλάχιστον 5 ή 6 ώρες. Αν περιμένουμε μια μέρα, η γεύση του θα είναι πιο έντονη από ό,τι αν το φάμε μόλις τελειώσουμε την προετοιμασία του. Επίσης, διατηρώντας το στο ψυγείο για 24 ώρες, το αποτέλεσμα θα είναι φρέσκο ​​και πολύ νόστιμο.

Αντικαταστάσεις

Το θέμα με το gazpacho είναι ότι είναι αρκετά ευέλικτο. Πολλοί άνθρωποι παραλείπουν το αγγούρι και άλλοι μερικές φορές χρησιμοποιούν κόκκινη πιπεριά αντί για την πιο παραδοσιακή πράσινη πιπεριά. Η παραδοσιακή συνταγή συνήθως πυκνώνει το γκασπάτσο με ένα κομμάτι μπαγιάτικο ψωμί ή ακόμα και με καρότα, αλλά δεν είναι απαραίτητο αν θέλουμε να μειώσουμε τις θερμίδες ή να το κάνουμε λιγότερο πηχτό.

Από την άλλη πλευρά, το ελαιόλαδο προκαλεί επίσης συζήτηση. Μερικοί άνθρωποι χρησιμοποιούν περισσότερο ή λιγότερο ελαιόλαδο, μόνο μερικές κουταλιές της σούπας, και άλλοι προσθέτουν περισσότερο κρύο νερό στο τέλος για να κάνουν την υφή πιο ελαφριά και πιο νερουλή. Είναι καλύτερο να πειραματιστείτε μέχρι να βρείτε αυτό που σας αρέσει περισσότερο. Για παράδειγμα, υπάρχουν πιο μοντέρνες εκδοχές του γκασπάτσο, όπως το πράσινο γκασπάτσο και το καρπούζι γκασπάτσο.

Πώς να το διατηρήσετε;

Αυτή η συνταγή είναι εύκολο να διατηρηθεί το πολύ 3 μέρες στο ψυγείο. Το πιο σημαντικό είναι να χρησιμοποιήσετε το σωστό δοχείο με κλειστό καπάκι, εκτός από το να μην το βάζετε στην πόρτα του ψυγείου, καθώς υπάρχουν μεγάλες αλλαγές θερμοκρασίας που μπορεί να διαρκέσουν αρκετά δευτερόλεπτα και να χαλάσουν νωρίτερα το φαγητό.

Πριν το βάλουμε στο ψυγείο, πρέπει να αδειάσουμε το περιεχόμενο σε ένα καθαρό και στεγνό γυάλινο δοχείο με σφιχτό καπάκι. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να τρώμε απευθείας από αυτό το δοχείο, εκτός εάν πρόκειται να το φάμε από εσάς. Αν πρόκειται να σερβίρουμε πρέπει να χρησιμοποιήσουμε καθαρό σκεύος, αφού οποιοδήποτε άλλο φαγητό μπορεί να μολύνει το γκασπάτσο και να το χαλάσει.

Το θέμα του ερμητικού καπακιού δεν είναι μόνο για να μην εισέλθει οξυγόνο και να επιβιώσουν τα βακτήρια, αλλά και επειδή αν χρησιμοποιήσουμε αλουμινόχαρτο, χαρτοπετσέτες, πλαστική μεμβράνη ή παρόμοια (και ακόμη και χωρίς καπάκι) το γκασπάτσο μπορεί να μολυνθεί με οποιοδήποτε υγρό βρίσκεται στο ψυγείο, ένα τρόφιμο σε κατάσταση σήψης, τον εαυτό μας όταν χειριζόμαστε πράγματα στο ψυγείο κ.λπ.

Γκαζπάτσο θα διαρκέσει 4-5 μέρες εάν φυλάσσεται στο ψυγείο σε αεροστεγές δοχείο. Επίσης, μπορείτε congelar, αν και το αποψυγμένο γκασπάτσο θα είναι πάντα ελαφρώς διαφορετικό από τη φρέσκια έκδοση τόσο στη γεύση όσο και στην εμφάνιση.

Πώς λαμβάνεται;

Από την άλλη πλευρά, πιστεύεται ότι το γκασπάτσο προέρχεται από τη νότια Ισπανία, όπου οι θερμοκρασίες το καλοκαίρι μπορεί να φτάσουν τους 48°C. Μια κρύα σούπα είναι απαραίτητη για να παραμείνει ενυδατωμένη και δροσερή κατά τη διάρκεια τόσο ζεστού καιρού. Τούτου λεχθέντος, πριν από την κατάψυξη, το γκασπάτσο θα είχε σερβιριστεί σε θερμοκρασία δωματίου (αλλά ποτέ ζεστό ή ζεστό).

Το γκασπάτσο μπορείτε να το απολαύσετε οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας. Πολλοί άνθρωποι ξεκινούν τη μέρα τους με ένα ποτήρι κρύο γκασπάτσο (ειδικά όταν αισθάνονται αδιαθεσία ή κουρασμένοι από τη ζέστη). Συνήθως τρώγεται ως ορεκτικό ή ως ορεκτικό για μεσημεριανό ή βραδινό, σερβίρεται σε ποτήρι ή μικρό μπολ με γαρνιτούρες.

συνιστώμενη κάλυψη

Με μια τόσο απλή σούπα πουρέ, τα υλικά είναι απαραίτητα. Μπορείτε πραγματικά να προσθέσετε οποιονδήποτε συνδυασμό στο γκασπάτσο:

  • Σπιτικά κρουτόν – Φτιάχνονται εύκολα με όποιο ψωμί που περισσεύει.
  • Φρέσκα βότανα: βασιλικός, θυμάρι, ρίγανη, δεντρολίβανο και/ή σχοινόπρασο είναι μερικά από τα αγαπημένα μας.
  • Φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι: πάντα απαραίτητο.
  • Ελαιόλαδο: ένα επιπλέον ψιλόβροχο από πάνω είναι παραδοσιακό στην Ισπανία.
  • Ισπανικό ζαμπόν και ψιλοκομμένα βραστά αυγά: Αυτές οι επικαλύψεις είναι παραδοσιακές με σαλμορέχο, αλλά είναι επίσης δημοφιλείς με το γκασπάτσο στη νότια Ισπανία.

Ή, ίσως το πιο συνηθισμένο είναι να πασπαλίζουμε από πάνω μερικά από τα ψιλοκομμένα λαχανικά που έχουν απομείνει από το γκασπάτσο (όπως ντομάτα, πράσινη πιπεριά, κρεμμύδι ή αγγούρι).

Μειονεκτήματα του γκασπάτσο

Ένα μειονέκτημα μπορεί να είναι η πολύ λεπτή υφή και η εξαιρετικά επιθετική γεύση του ξιδιού. Για να φτιάξετε ένα επιτυχημένο γκασπάτσο, η πιο σημαντική συμβουλή είναι να είστε προσεκτικοί με το ξύδι. Είναι απολύτως απαραίτητο να χρησιμοποιείτε υψηλής ποιότητας μαλακό κρασί ή ξύδι σέρι. Το ξίδι μηλίτη είναι επίσης μια καλή επιλογή γιατί είναι πάντα λιγότερο επιθετικό.

Αλλά ακόμα και όταν χρησιμοποιούμε ένα ήπιο ξύδι, θα το προσθέτουμε με φειδώ. Ένα γκασπάτσο πρέπει να έχει όξινη γεύση αλλά ποτέ υπερβολική παρουσία ξιδιού. Η συντριπτική πλειονότητα των μαγείρων, τόσο των επαγγελματιών όσο και των ερασιτεχνών, τείνουν να χρησιμοποιούν πάρα πολύ ξύδι.

Από την άλλη, αν και το γκασπάτσο είναι γεμάτο λαχανικά, περιέχει και ένα καλό ποσότητα ελαιολάδου και τις θερμίδες που παίρνει. Αν δεν υπήρχαν αυτές οι θερμίδες, το γκασπάτσο δεν θα είχε συντηρήσει έναν ανδαλουσιανό χωρικό κατά τη διάρκεια της μεγάλης εργάσιμης ημέρας του. Φυσικά, μπορούμε να φτιάξουμε γκασπάτσο χωρίς ελαιόλαδο, αλλά δεν θα ήταν αυθεντικό. Όταν φτιάχνουμε τοπικά ισπανικά πιάτα, δεν πρέπει ποτέ να συμβιβαζόμαστε με μια ελαφριά εκδοχή.


Αφήστε το σχόλιό σας

Η διεύθυνση email σας δεν θα δημοσιευθεί. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

*

*

  1. Υπεύθυνος για τα δεδομένα: Πραγματικό ιστολόγιο
  2. Σκοπός των δεδομένων: Έλεγχος SPAM, διαχείριση σχολίων.
  3. Νομιμοποίηση: Η συγκατάθεσή σας
  4. Κοινοποίηση των δεδομένων: Τα δεδομένα δεν θα κοινοποιούνται σε τρίτους, εκτός από νομική υποχρέωση.
  5. Αποθήκευση δεδομένων: Βάση δεδομένων που φιλοξενείται από τα δίκτυα Occentus (ΕΕ)
  6. Δικαιώματα: Ανά πάσα στιγμή μπορείτε να περιορίσετε, να ανακτήσετε και να διαγράψετε τις πληροφορίες σας.