Σε περισσότερες από μία περιπτώσεις έχω περπατήσει στο δρόμο και έχω συναντήσει ανθρώπους που τρέχουν, σίγουρα έχει συμβεί και σε εσάς. Αλλά έχετε σταματήσει ποτέ να σκέφτεστε πόσα χρόνια το έχουμε κανονικοποιήσει; Όχι περισσότερο από 10 χρόνια πριν, το να βλέπεις κάποιον να κάνει σπορ σε εξωτερικούς χώρους ήταν πολύ σπάνιο, και μάλιστα το κοίταζε περίεργα. Τώρα δεν είναι απλώς φυσιολογικό, αλλά σου υπενθυμίζει επίσης ότι πρέπει να αρχίσεις να κινείσαι κι εσύ.
Το τρέξιμο πέρασε υπέροχα έκρηξη το 2007, ακριβώς στην αρχή της κρίσης που έπληξε την Ισπανία το 2008. Δεν ξέρουμε αν ήταν σύμπτωση ή αν οι άνθρωποι έπρεπε να εγκαταλείψουν τα γυμναστήρια (επειδή δεν είχαν χρήματα) και να αρχίσουν να ασκούνται σε εξωτερικούς χώρους. Με αυτή την πρωτοβουλία προέκυψε η επιχείρηση που περιλαμβάνει αυτό το άθλημα και αυτό το κάνει να πέφτει κατακόρυφα όσο περνούν οι μήνες. Αναλύουμε ποιες μπορεί να είναι οι αιτίες.
Αξεσουάρ παντού
Πριν αυτός που έβγαινε για τρέξιμο το έκανε με φόρμα και ρολόι για να χρονομετρήσει τον εαυτό του ή να δει την ώρα. Προς το παρόν, δεν μας περνάει από το μυαλό να βγούμε από το σπίτι χωρίς το τηλέφωνό μας, τα ακουστικά bluetooth, το άγκιστρο του κινητού, το κολάν με τις μικροσκοπικές τσέπες για κέρματα, το ασορτί φανελάκι, το τελευταίο μοντέλο sneakers, οι κάλτσες συμπίεσης, τα γυαλιά ηλίου, το καπάκι, το ρολόι με GPS… Τα πάντα για μισή ώρα άσκηση!
αυτό του "Το μόνο που χρειάζεστε είναι ένα ζευγάρι παπούτσια για να τρέξετε.«Είναι ήδη ανέφικτο. Οι εταιρείες μελετούν τέλεια τους υποψήφιους πελάτες τους και τους δημιουργούν την ανάγκη να αγοράσουν προϊόντα που θα «βελτιώσουν» την εκπαίδευσή τους. Ναι, μπορεί να είναι πιο άνετο και να είμαστε καλύτερα ενημερωμένοι για το πώς έχουμε προπονηθεί, Έχετε κάνει όμως υπολογισμούς για το πόσα χρήματα έχετε επενδύσει για να τρέξετε; Τελικά, το τρέξιμο δεν είναι πλέον το φθηνότερο άθλημα.
180 αγώνες κάθε Σαββατοκύριακο
Αγώνες για όλα τα γούστα, τις ηλικίες, τα φύλα ακόμα και τα προγράμματα. Πριν από το 2000, στην Ισπανία δεν γίνονταν δημοφιλείς αγώνες ή μαραθώνιοι σε όλες τις πόλεις, πολύ λιγότερο κάθε Σαββατοκύριακο. Η έκρηξη του τρεξίματος έσκασε που δημιουργήθηκαν αγώνες ανάλογα με τα γούστα των δρομέων. Άλλοι προτιμούν να τρέχουν τη νύχτα, άλλοι τη μέρα, με εμπόδια όπως πολεμιστές, γυναίκες, παιδιά, αλληλεγγύη... Έτσι μέχρι να έχουν 180 αγώνες κάθε Σαββατοκύριακο σε όλη την Ισπανία. Δεν είναι τρελό;
Σε όλα τα υλικά και τα αξεσουάρ που έχετε αγοράσει για να φαίνεστε τέλεια, προσθέστε τα 10-15€ εγγραφής για κάθε δημοφιλή αγώνα.
Μια αρκετά σημαντική πληροφορία παρέχεται από το Μαραθώνιος της Βαρκελώνης: το 2016 είχαν 16.506 συμμετέχοντες και το 2018 μόνο 13.539. Θα μπορούσαν οι επιθέσεις ή η συζήτηση για την ανεξαρτησία να είχαν επιρροή; Είναι πιθανό ένα μικρό ποσοστό των εγγεγραμμένων να μην το κάνει για αυτό το λόγο, αλλά δεν μπορεί να είναι οι επιτακτικοί λόγοι που η συμμετοχή έχει μειωθεί κατά 19%.
Οι δρομείς μεταπηδούν σε άλλα αθλήματα
Το να ξεκινούν σιγά σιγά να βγαίνουν από την κρίση βοηθά τους δρομείς να κοιτάξουν προς άλλα είδη αθλημάτων. Τρέξιμο μονοπατιού, δίαθλο, τρίαθλο, διαδρομές με εμπόδια, Crossfit ή λειτουργικό, είναι οι νέοι κλάδοι που επιλέγουν οι δρομείς.
Οι μόδες πάντα περνούν και πολλοί αναγκάζονται από τους «influencers» των κοινωνικών δικτύων. Ας θυμηθούμε πριν από μερικά χρόνια τους celebrities που αποτελούσαν την εικόνα αγώνων όπως το San Silvestre, είναι, τυχαία, οι ίδιοι που βλέπουμε να κάνουν Crossfit ή Yoga τώρα; Είναι οι ίδιες οι μάρκες που καθοδηγούν τους χρήστες να κάνουν το ένα ή το άλλο άθλημα, χρησιμοποιώντας bloggers ως μεσάζοντες.
Μάτι! Αυτό δεν αποτελεί κριτική του τρεξίματος ή των υπόλοιπων τρόπων, το να παίζετε αθλήματα είναι πάντα η καλύτερη επιλογή. Αλλά να θυμάστε ότι η σωστή προπόνηση πρέπει να έχει αντίσταση, δύναμη και ευλυγισία. Αν αφοσιωθούμε μόνο στο τρέξιμο, θα κάνουμε μια ημιτελή προπόνηση που θα πρέπει να συνδυάσουμε με ασκήσεις αναγκάσει y τέντωμα.