Πάντα μας προειδοποιούσαν για τους κινδύνους της κατανάλωσης πολύ αλατιού στη διατροφή μας, αλλά ένας έρευνα που δημοσιεύτηκε στο The Lancet διασφαλίζει ότι η λήψη του δεν προκαλεί αύξηση των καρδιαγγειακών παθήσεων. Θα βρισκόμασταν αντιμέτωποι με μια νέα διατροφική σύσταση, που επικυρώθηκε από τους πιο διάσημους Βρετανούς γιατρούς.
Υπάρχει κίνδυνος μόνο όταν παίρνετε περισσότερα από 5 γραμμάρια την ημέρα
Η μελέτη πραγματοποιήθηκε σε 18 χώρες στην Αμερική, την Ευρώπη, την Αφρική, την Ασία, την Εγγύς Ανατολή και την Άπω Ανατολή. και απορρίπτεται ο κίνδυνος να πάθουμε καρδιαγγειακά νοσήματα λόγω κατανάλωσης αλατιού. Οι επιστήμονες λένε ότι υπάρχει κίνδυνος μόνο όταν ξεπερνάτε τα 5 γραμμάρια νατρίου την ημέρα (περίπου 2 και μισό κουταλάκια του γλυκού). Είναι εντυπωσιακό ότι αυτή η ποσότητα καταναλώνεται μόνο από 5% του πληθυσμού.
Η έρευνα υπογράμμισε ότι η κατανάλωση μιας διατροφής πλούσιας σε φρούτα, λαχανικά, γαλακτοκομικά προϊόντα, πατάτες, ξηρούς καρπούς και άλλα τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε κάλιο αναστρέφει και μπορεί να εξαλείψει την πιθανότητα εμφάνισης καρδιακών παθήσεων που συνδέονται με την κατανάλωση αλατιού.
Από όλες τις χώρες που συμμετείχαν, Κίνα ήταν η μόνη στην οποία το 80% του πληθυσμού υπερέβαινε αυτή την ημερήσια πρόσληψη αλατιού. Στα υπόλοιπα, είναι φυσιολογικό να τρώτε από τρία έως πέντε γραμμάρια την ημέρα.
Συστάσεις της ΠΟΥ
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συνιστά τη λήψη μείον δύο γραμμάρια καθημερινά (μία κουταλιά της σούπας) ως μέτρο πρόληψης καρδιαγγειακών παθήσεων. Η American Heart Association, από την άλλη πλευρά, συμβουλεύει να μειωθεί στο μέγιστο που συνιστάται 1 γραμμάριο ημερησίως.
Αλλά ο περιορισμός της πρόσληψης αλατιού δεν είναι πάντα θετικός. Ένας από τους ερευνητές από τη μελέτη που αναφέρεται παραπάνω δηλώνει ότι «Δεν υπάρχουν πολλές ενδείξεις ότι ο περιορισμός της πρόσληψης αλατιού σε αυτό το σημείο οδηγεί σε βελτίωση των συνθηκών υγείας, ακόμη και σε αυτό το ελάχιστο επίπεδο.".
«Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι οι εκστρατείες για τη μείωση της κατανάλωσης αλατιού πρέπει να αφορούν μόνο εκείνες τις κοινωνίες που υπερβαίνουν την κατανάλωσή τους. και θα πρέπει να αποτελεί μέρος ευρύτερων προσεγγίσεων για τη βελτίωση της ποιότητας της διατροφής στο σύνολό της".