Το να βρίσκουμε χρόνο για να απολαύσετε ένα πάρκο της πόλης δεν είναι απλώς μια ωραία μεσημεριανή εκδρομή: Μια πρόσφατη μελέτη δείχνει ότι οι γλυκές βόλτες θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν να ζήσουμε περισσότερο.
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Lancet Public Health, μια κριτική από εννέα μελέτες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), στις οποίες συμμετείχαν περισσότερα από 8 εκατομμύρια άτομα, εξέτασαν τους χώρους πρασίνου και τη θνησιμότητα από κάθε αιτία. Διαπιστώθηκε ότι υπάρχει σημαντική συσχέτιση μεταξύ της έκθεσης σε πάρκα σε αστικές περιοχές και της καλύτερης δημόσιας υγείας.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι για κάθε 0 αύξηση σε έναν χώρο πρασίνου κοντά στο σπίτι ενός ατόμου, υπήρχε ένα Μείωση 4% στον πρόωρο θάνατο. Αυτό ήταν αισθητό σε όλες τις χώρες, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών, της Κίνας, της Ισπανίας, της Αυστραλίας, του Καναδά, της Ιταλίας και της Ελβετίας.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το μήνυμα αυτής της μελέτης είναι να επισημανθεί ότι οι χώροι πρασίνου είναι καλοί για την υγεία και ότι οι άνθρωποι που ζουν σε πιο πράσινες περιοχές ζουν περισσότερο.
Ο πράσινος χώρος μπορεί να μειώσει το άγχος και να βελτιώσει την ψυχική υγεία, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη σωματική δραστηριότητα και κοινωνικές επαφές, να μειώσει την ατμοσφαιρική ρύπανση, τον θόρυβο και τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, τη ρύπανση των υδάτων, τις ασθένειες και γενικά τη θνησιμότητα. Όλα αυτά βελτιώνουν το ανοσοποιητικό μας σύστημα, επομένως μεταφράζονται επίσης σε μεγαλύτερη και πιο υγιή ζωή.
Χώροι πρασίνου, αλλά με βιοποικιλότητα
Το επόμενο βήμα είναι η διερεύνηση τι είδους χώροι πρασίνου τείνουν να λειτουργούν καλύτερα. Για παράδειγμα, οι ερευνητές θα πρέπει να εξετάσουν τις επιπτώσεις του γρασιδιού και των δεντρόφυτων δρόμων σε σύγκριση με μεγαλύτερες περιοχές πάρκων. Στους ανθρώπους γενικά αρέσουν οι χώροι που έχουν κάποια βιοποικιλότητα και ένα ορισμένο επίπεδο ηρεμίας, και το να μπορούν να περνούν τουλάχιστον μερικές ώρες την εβδομάδα σε ένα τέτοιο περιβάλλον είναι πιθανό να έχουν τα μεγαλύτερα οφέλη.
Φυσικά, Η προσθήκη σωματικής άσκησης μπορεί να αυξήσει αυτά τα αποτελέσματα. Μια μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Journal of Applied Biomechanics, διαπίστωσε ότι η ποδηλασία σε εξωτερικούς χώρους είχε ως αποτέλεσμα χαμηλότερη αντιληπτή προσπάθεια και ακόμη και διαφορετικό ρυθμό στο πετάλι.
Μια άλλη μελέτη έδειξε παρόμοια αποτελέσματα, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι η υπαίθρια ποδηλασία επιτρέπει στους ποδηλάτες να ασκούνται σε υψηλότερη ένταση χωρίς να αισθάνονται ότι εργάζονται σκληρότερα για να το κάνουν. Και αυτό μπορεί να είναι εξίσου αποτελεσματικό για κάθε τύπο άσκησης, αφού αισθάνονται πιο συνδεδεμένοι με τη φύση μπορεί να αυξήσει τα κίνητρα, να βελτιώσει τη διάθεση και ακόμη και να αλλάξει τους φυσιολογικούς μηχανισμούς που σχετίζονται με το άγχος. Για παράδειγμα, το περπάτημα σε περιβάλλον δάσους έχει αποδειχθεί ότι μειώνει την αρτηριακή πίεση, μειώνει τους παλμούς και μειώνει τα επίπεδα της αρτηριακής πίεσης. κορτιζόλη, η οποία είναι η ορμόνη που σχετίζεται περισσότερο με το στρες.