Αν και είστε συνδεδεμένοι με τα γονίδιά σας για μια ζωή, οι συνήθειες του τρόπου ζωής σας μπορεί να έχουν σημαντικό αντίκτυπο στον τρόπο λειτουργίας αυτών των γονιδίων. Εδώ σας φέρνουμε ένα εξαιρετικό παράδειγμα: α νέα μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Cell, υποδηλώνει ότι η άσκηση με αντίσταση, όπως το ποδήλατο και το τρέξιμο, όταν εκτελούνται μακροπρόθεσμα, μπορούν να βελτιώσουν τον τρόπο που τα γονίδια συνδέονται με τη μεταβολική υγεία.
Με τη σειρά του, αυτό όχι μόνο μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη ασθενειών που σχετίζονται με τη μεταβολική σας λειτουργία, όπως καρδιαγγειακά προβλήματα και διαβήτη τύπου 2, αλλά και μπορεί να επηρεάσει την απόδοση των μυών σας με την πάροδο του χρόνου.
Η μελέτη εξέτασε συνολικά 40 άτομα, μεταξύ 34 και 53 ετών, και τα χώρισε σε τρεις ομάδες. Η πρώτη ομάδα έκανε εντατική προπόνηση με αντίσταση για τουλάχιστον τα τελευταία 15 χρόνια, η δεύτερη ομάδα ασκούσε προπόνηση δύναμης για τουλάχιστον τα τελευταία 15 χρόνια και η τρίτη ομάδα ήταν καθιστική. Συλλέχθηκαν βιοψίες σκελετικών μυών από τους συμμετέχοντες και πραγματοποιήθηκε ανάλυση αλληλουχίας RNA για τη μέτρηση της δραστηριότητας περισσότερων από 20.000 γονιδίων.
Πώς η άσκηση με αντίσταση επηρεάζει τα γονίδια;
Βρήκαν ότι τα άτομα στην ομάδα εκπαίδευσης με αντίσταση άλλαξε σημαντικά τη δραστηριότητα περισσότερων από 1.000 γονιδίων σε σύγκριση με την καθιστική ομάδα. Πολλά από τα τροποποιημένα γονίδια συνδέθηκαν με αυξημένη δραστηριότητα κατά μήκος πολυάριθμων μεταβολικών οδών και σημείωσαν ότι Μόνο 26 γονίδια άλλαξαν μόνο με την προπόνηση δύναμης, τα υπόλοιπα σχετίζονταν με το τρέξιμο και το ποδήλατο.
Αυτή η έρευνα έχει χρησιμεύσει για να κατανοήσουμε περισσότερα σχετικά με το πώς οι μύες «ερμηνεύουν» διαφορετικές μορφές άσκησης και προσαρμόζονται με συγκεκριμένους τρόπους. Επιπλέον, μπορεί επίσης να γίνει κατανοητό πώς η άσκηση με αντίσταση, όπως το τρέξιμο και η ποδηλασία, επηρεάζει τα γονίδια που είναι σημαντικά για τη μεταβολική υγεία.
Πολλά διαφορετικά ερεθίσματα μπορούν να επηρεάσουν την έκφραση των γονιδίων μας, συμπεριλαμβανομένων τι τρώμε ακόμα και την έκθεση στον ήλιο. Αυτές οι αλλαγές χρησιμεύουν για την καλύτερη προσαρμογή του σώματός μας στα ερεθίσματα που δέχεται. Γι' αυτό η προπόνηση με αντιστάσεις «διδάσκει» στους μύες σας να προπονούνται πιο αποτελεσματικά, γιατί τα γονίδια προσαρμόζονται στα ερεθίσματα που δέχονται, ώστε να αποδίδουν καλύτερα σε επόμενες παρόμοιες δραστηριότητες.
Για παράδειγμα, αυτά τα γονίδια θα αλλάξουν την ποσότητα οξυγόνου που παρέχεται στους μύες σας, ώστε να έχετε αρκετό καύσιμο για άσκηση με αντίσταση. Όταν τα επίπεδα οξυγόνου πέφτουν κατά τη διάρκεια μιας μετά την προπόνηση, αυτά τα γονίδια ενεργοποιούνται για να κάνουν την παροχή οξυγόνου πιο αποτελεσματική.
Εάν δεν έχετε ασκηθεί για τουλάχιστον 15 χρόνια όπως οι συμμετέχοντες στη μελέτη, δεν χρειάζεται να ανησυχείτε. Οι ερευνητές διασταύρωσαν τα δεδομένα τους με μελέτες έκφρασης μυϊκού γονιδίου για άτομα με διαβήτη τύπου 2 και διαπίστωσαν ότι ακόμη ένας μήνας προπόνησης με αντίσταση έκανε μεγάλη διαφορά στη γονιδιακή δραστηριότητα.
Αν και δεν μπορείτε να αλλάξετε τα γονίδιά σας, έχετε τον έλεγχο του τρόπου λειτουργίας τους και δεν χρειάζεται πολύς χρόνος για να αρχίσετε να βλέπετε τα οφέλη.