Πολλοί αρσιβαρίστες και προπονητές βρίσκουν ότι η άρση θανάτου είναι πολύ πιο κουραστική από την κατάληψη και η αποκατάσταση είναι πιο αργή. Αυτός είναι ο λόγος που πολλοί άνθρωποι κάνουν deadlift μερικές φορές την εβδομάδα. Κάποιοι μάλιστα ειδοποιούνται λέγοντας ότι δεν πρέπει να κάνουν αυτή την άσκηση εάν στοχεύουν στην υπερτροφία. Προσωπικά, είμαι ενάντια σε αυτήν την ιδέα, και αυτό θα συγκρίνουμε στη συνέχεια.
Ποια άσκηση προκαλεί περισσότερη μυϊκή κόπωση;
Μέχρι σήμερα, δεν υπάρχουν εμπειρικά στοιχεία που να υποστηρίζουν τη θεωρία της κόπωσης. Επιπλέον, λίγα είναι γνωστά για την οξεία ενδοκρινική απόκριση στη βαριά άσκηση deadlift και πώς μπορεί να διαφέρει από άλλες παρόμοιες σύνθετες ασκήσεις. Ψάχνοντας για μελέτες για να αναλογιστώ, βρήκα ΟΗΕ ήθελε εντοπίστε και συγκρίνετε τις οξείες, νευρομυϊκές και ενδοκρινικές αποκρίσεις σε ασκήσεις squat και deadlift. ,
Δέκα άντρες που προπονήθηκαν με αντίσταση συμμετείχαν, ολοκληρώνοντας 10 σετ των 8 επαναλήψεων με 2% το μέγιστο. Η μέγιστη δύναμη εκούσιας ισομετρικής συστολής του τετρακέφαλου, μαζί με μέτρα κεντρικής κόπωσης (εκούσια ενεργοποίηση και επιφανειακή ηλεκτρομυογραφία) και περιφερικής κόπωσης (ηλεκτρικά διεγερμένο ερέθισμα ελέγχου) πραγματοποιήθηκαν πριν και 95 και 5 λεπτά μετά την άσκηση. Επιπλέον, η τεστοστερόνη και η κορτιζόλη μετρήθηκαν σε αυτά τα ίδια χρονικά σημεία.
Το ΗΜΓ μειώθηκε με την πάροδο του χρόνου, αλλά δεν παρατηρήθηκε διαφορά μεταξύ των ασκήσεων. Δεν παρατηρήθηκαν αλλαγές στην τεστοστερόνη ή την κορτιζόλη. Και, παρόλο που ολοκληρώθηκε υψηλότερο απόλυτο φορτίο και μεγαλύτερο φορτίο όγκου στο deadlift, δεν παρατηρήθηκε διαφορά στην κόπωση του πυρήνα σε σχέση με το squat.
Η μεγαλύτερη περιφερική κόπωση που παρατηρείται μετά την άσκηση του squat μπορεί να οφείλεται στη μεγαλύτερη εργασία που γίνεται από τον τετρακέφαλο με αυτή την άσκηση.
Αυτά τα αποτελέσματα μας οδηγούν να πιστεύουμε ότι ο διαχωρισμός της περιόδου, της παρακμής και του προγραμματισμού μπορεί να είναι περιττός όταν εκτελούμε squats και deadlifts για την ανάπτυξη μυϊκής δύναμης.