Η παέγια είναι το κατεξοχήν τυπικό πιάτο της ισπανικής κουζίνας. Αυτό το ρύζι με θαλασσινά ή κρέας έχει γίνει δημοφιλές σε όλο τον κόσμο, αν και στην Ισπανία ορισμένες παραδόσεις το περιβάλλουν. Για παράδειγμα, γιατί είναι Κυριακή η μέρα που ετοιμάζεται αυτό το πιάτο;
Θεωρείται γιορτινό, οικογενειακό ή Κυριακή. Και παρόλο που η καταγωγή του φαίνεται να είναι στη Βαλένθια, είναι ένα φαγητό που έχει εξαπλωθεί σε όλη την Ισπανία.
Ισπανική παράδοση
Δεν είναι κάτι που συμβαίνει τυχαία. Αυτή η παράδοση έχει μια πολύ στενή σχέση με τις οικογένειες που εργάζονταν σε παραθαλάσσιες περιοχές ή κοντά στη γη. Δούλευαν κατά τη διάρκεια της εβδομάδας και περνούσαν το πρωί των διακοπών τους φτιάχνοντας ένα πιάτο χρησιμοποιώντας ό,τι είχαν. Γι' αυτό η παέγια έχει διαφορετικές εκδοχές, ανάλογα με το αν τρώγεται σε μέρη δίπλα στη θάλασσα ή στο βουνό. Ωστόσο, δεν έχει γίνει ακόμα κατανοητό γιατί οι παραλιακές περιοχές περίμεναν μέχρι την Κυριακή για να φτιάξουν το ρύζι, παρότι είχαν φρέσκα θαλασσινά όλη την εβδομάδα.
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η παέγια είναι α πιάτο χειρισμού, αν και αυτή τη στιγμή παρασκευάζεται με πιο περίτεχνα υλικά. Ευτυχώς, το ρύζι είναι αυτή τη στιγμή ο πρωταγωνιστής σε πολλά γεύματα στο σπίτι και, παρόλο που η Κυριακή είναι η καλύτερη μέρα για να το δοκιμάσετε, το έχουμε προσαρμόσει σε πιο απλές συνταγές κατά τη διάρκεια της εβδομάδας.
Για το λόγο αυτό, πολλά σπίτια και εστιατόρια σερβίρουν παέγια τις Κυριακές. Ως σύμβολο παράδοσης και ως ιδιαίτερα περίτεχνο πιάτο. Η κατανάλωση ρυζιού σε μια γιορτινή μέρα είναι συνώνυμη με το μεγαλείο στα ισπανικά σπίτια.
Πέμπτες σε μενού εστιατορίων
Αυτό που μπορεί να εκπλήσσει περισσότερο είναι ότι, παρόλο που η παέγια τρώγονταν πάντα στο σπίτι τις Κυριακές, ορισμένα εστιατόρια και μπαρ περιλαμβάνουν αυτό το πιάτο στο εβδομαδιαίο μενού τους. Αν και κανείς δεν ξέρει ακριβώς γιατί. Περιέργως, το κάνουν τις Πέμπτες, και μπορεί να οφείλεται σε μια άλλη παράδοση που έχει δύο καταβολές.
Από τη μια λέγεται ότι τα ψάρια έφερναν τις Δευτέρες και θα μεταφερόταν σιγά σιγά στις πόλεις της ενδοχώρας. Δηλαδή, σε ορισμένες πόλεις, όπως η Μαδρίτη, τα ψάρια δεν έφταναν παρά αργότερα μέσα στην εβδομάδα, συνήθως την Πέμπτη, πράγμα που σήμαινε ότι εκείνη ήταν η καλύτερη μέρα για να σερβιριστεί η παέγια ψαριού στο μενού.
Η άλλη θεωρία είναι ότι τα εστιατόρια κάνουν ένα μεγάλο εβδομαδιαίο μαγαζί τις Παρασκευές και ως εκ τούτου προετοιμάζουν την παέγια την Πέμπτη για να χρησιμοποιήσουν τυχόν υπολείμματα κρέατος, ψαριού, οστρακόδερμο ή λαχανικά πριν χαλάσουν.