Sprints zijn een vrij populaire methode voor intense cardio. Naast het ontwikkelen van een anaëroob metabolisme, doen veel mensen ze omdat het korte intervallen zijn en trainingstijd kan besparen. Logischerwijs, aangezien we in elke sprint een grote vraag naar energie verspillen, is het een oefening die niet lang kan worden volgehouden (als we het met dezelfde intensiteit willen doen).
Maar over algehele effectiviteit gesproken, sprints maken niet erg duidelijk wat de effecten zijn op aërobe training. Un studeren gepubliceerd in het Journal of Strength and Conditioning Research, wilde weten in hoeverre de cardiovasculaire factoren, naast anaërobe voordelen, wanneer ze worden uitgevoerd sprintintervallen met hoge intensiteit.
Hoe beïnvloeden sprints cardiovasculaire factoren?
De tijdsbesparing die dit soort oefeningen met zich meebrengt is duidelijk, maar we moeten er rekening mee houden hoe het ons hele lichaam beïnvloedt om te weten of we trainen zoals we willen. De anaëroob systeem van ons lichaam heeft het grootste gewicht aan het begin van de oefening en kan zich in de loop van de tijd geleidelijk ontwikkelen. Aan de andere kant de aëroob systeem het is in staat urenlang hoge vermogens te weerstaan. Als sprints goed werken voor het opbouwen van het aerobe systeem in een korte training, zijn ze ook de moeite waard om tijd te besparen.
In het onderzoek voerden vrijwilligers uit vier snelheidssprints op een fiets, elke reeks gescheiden door vier minuten actieve rust. De actieve rust Het is heel gebruikelijk in de intervallen van maximale intensiteit. Gedurende die tijd voert de atleet dezelfde oefening uit, maar zonder enige weerstand.
We zeiden al eerder dat sprinten ideaal is voor de ontwikkeling van anaëroob metabolisme, dus de studie liep op dit punt geen vertraging op. In plaats daarvan analyseerden ze andere prestatiefactoren geassocieerd met het aerobe systeem zoals VO2 max (het vermogen van het lichaam om zuurstof op te nemen, te transporteren en te gebruiken), hartslag en ventilatie. Het bleek dat de deelnemers bereikten 80% van hun maximale waarden ondanks kort sporten.
De studie concludeert dat het net zo belangrijk is om het aerobe systeem te ontwikkelen, zelfs voor zulke intense en korte races. Er wordt aangenomen dat de cardiorespiratoire stressniveaus behaald in deze test waren voldoende om aerobe voordelen te genereren, wat best interessant is.
Natuurlijk gaat het er niet om alleen maar sprintjes te trekken en andere soorten cardiovasculaire oefeningen achterwege te laten. Afwisseling is de sleutel tot vooruitgang en het bereiken van doelen. Nu kunt u erop rekenen dat u wat training van dit type toevoegt aan uw wekelijkse routine.